ləyaqətli — sif. 1. Ləyaqəti olan, layiq. Mükafata ləyaqətli işçi. // Layiqli, hörmətli. <Qazı Xudayar bəyə:> Əgər səndən bədgüman və naümid olsa idim, heç bu qədər danışmağa durmaz idim sənnən. Amma xeyr, maşallah, artıq ləyaqətli adamsan. C. M.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məharətli — sif. Məharəti olan; bacarıqlı, qabiliyyətli, mahir. Məharətli usta. – . . Onun qonşuluğunda usta Cəfər adlı məharətli bənna və səliqəli gəc çəkən var. C. M.. <Qəhrəman> məharətli və peşəkar bir natiq kimi sözə başlayaraq dedi. . Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müstəid — ə. qabiliyyətli, istedadlı, bacarıqlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
güclü — sif. 1. Fiziki qüvvəsi çox olan, fiziki cəhətdən inkişaf etmiş; qüvvəli (insan və heyvan haqqında). Güclü adam. Güclü at. – Qollar güclü, qollar gərgin, ağır daşlar; Qaldırılır üfüqlərə. M. Müş.. <Sevinc:> Bu mübarizədə qalib çıxmaq üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəhmli — sif. Anlaqlı, idraklı, dərrakəli. Fəhmli adam. – <Ərknaz:> Ramiz çox qeyrətli, fərasətli uşaqdır. Çox qanacaqlı, mərifətli, fəhmli, qabiliyyətli uşaqdır. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hünərli — sif. və is. 1. Bacarıqlı, məharətli, qabiliyyətli, qeyrətli, əlindən iş gələn. Hünərsiz özgəyə güvənər, hünərli özünə. (Ata. sözü). 2. Qoçaq, igid, cəsur, cürətli. Gündüzlər hünərli görünən qazaq; Qaranlıq düşəndə olur yapalaq. H. K. S.. Bayındır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müqtədir — sif. <ər.> 1. Qüvvətli, güclü, qüdrətli, qadir olan, iqtidar sahibi. İndi göstərək ki, biz . . həmişə, nə kimi mübarizə olursa olsun, mübarizədə müqtədir, yaşamağa da müqtədirik. T. Ş. S.. 2. Bacarıqlı, iqtidarlı, əlindən iş gələn,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iqtidarlı — sif. 1. İqtidarı olan, gücü çatan; güclü, qüvvətli. 2. Bacarıqlı, qabiliyyətli, qüvvətli. İqtidarlı yazıçı. – «Məktubati Şeyda bəy» sərlövhəsi ilə yazdığı «Müəllimlər iftixarı» və «Gəlinlər həmayili» adlı kitabçalar Qənizadənin iqtidarlı bir ədib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mahir — sif. <ər.> Məharətli, bacarıqlı, qabiliyyətli, işini əla bilən, usta. Mahir çalğıçı. Mahir rəssam. – <Ağa Kərim:> Axır eşitdim ki, qardaşın arvadına vəkil olubdur, onun tərəfindən mürafiəyə duracaq. Belə işlərdə o çox mahirdir. M. F.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabil — sif. <ər.> 1. İstedadlı, qabiliyyətli, hər şeyi tez qavrayan zehinli, zəkalı. Qabil uşaq. Qabil tələbə. – Qabil şagird ustad olur ustadan. (Ata. sözü). Adam var ki, yüz sözdən bir məna duymağa qabil deyildir. Ə. Abasov. // Bacarıqlı, hər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti